Jeżeli chcielibyśmy pokusić sie o definicję Karawanków wypadałoby je nazwać »Słoweńskimi Tatrami Zachodnimi«. Góry pełne są alpejskiego rozmachu, a jednocześnie - karpackiej romantyki. Są bez wątpienia najmniej uczęszczanym pasmem alpejskim Słowenii.
Z lotu ptaka Karawanki prezentują się jako ciąg dwóch rownoległych łańcuchów o przebiegu równoleżnikowym. Najwyższym i najciekawszym, południowym pasmem, biegnie granica słoweńsko-austriacka. Południowa strona pasma to szereg kopulastych i stosunkowo łatwo dostępnych wierzchołków z malowniczmi połoninami i kultywowanym jeszcze gdzieniegdzie pasterstwem. Każdy ze szczytów oferuje niezwykle rozległe panoramy. Góry opadają na stronę austriacką skalistymi zerwami, gdzie poprowadzono kilka bardziej wymagających tras, w tym ferrate z prawdziwego zdarzenia – na Cjajnik.
Karawanki stworzone są wprost stworzone do wędrówek wielodniowych, które ułatwia sieć mądrze rozmieszczonych schronisk turystycznych czynnych w sezonie letnim. Wysokości bezwzględne nie są aż tak wielkie jak w Alpach Julijskich i Kamnicko-Sawińskich, rzeźba gór nabiera wysokogórskiej dynamiki jedynie w okolicy położonego w centralnej części pasma najwyższego Stola (2236 m n.p.m.). Tradycyjną bolączką jest brak wody, którą należy nosić ze sobą. Zdecydowana większość tras pozbawiona jest trudności technicznych i ekspozycji. Do pokonywania przewyższeń porównywalnych z tatrzńskimi wymagana jest jedynie przyzwoita kondycja.
Do orientacji się w trudnym terenie wysokogórskim konieczne jest posiadanie dokładnych map pasma. Wschodnia część Karawanków przedstawiona jest na mapie „Kamniško-Savinjske Alpe”. Najciekawsza część centralna znajduje się na mapie „Karavanke-osrednji del”, zachodni skrawek na mapie „Julijske Alpe-vzhod”
- Golica (1835 m n.p.m.)
Rodzaj: wycieczka piesza
Rozłożysta góra nad Jesenicami jest jednym z symboli Karawanków. Słynie przede wszystkim ze wspaniałej flory i rozległych widoków. Od wysokości 1500 m. n.p.m. rozciągają się rozległe łąki, które dały nazwę ogołoconej z lasów górze. Ich osobliwością są narcyzy białe (Narcissus poeticus subsp. radiiflorus), obficie rozkwitające w drugiej połowie maja i na początku czerwca.
- Stol (2236 m n.p.m.)
Rodzaj: wycieczka piesza
Najwyższej góry Karawanków trudno nie zauważyć. Charakterystyczna dwuwierzchołkowa sylwetka Stola (niem. Hochstuhl) dominuje w panoramach turystycznego Bledu, widać go także z wielu innych pasm zachodniej Słowenii. Wycieczka na "dach Karawanków" to jedna z najpiękniejszych wędrówek w tym granicznym paśmie.
- Vrtača (2181 m n.p.m.)
Rodzaj: wycieczka piesza
Drugi co do wysokości szczyt Karawanków jest najbardziej "honornym" celem wycieczek. Alpejskiego uroku dodaje mu najwyższa w tej grupie górskiej ściana skalna, opadająca na północ w kierunku austriackiej doliny Poden (niem. Bodental).
- Begunjščica (2060 m n.p.m.)
Rodzaj: wycieczka piesza
Podobnie jak większość szczytów Karawanków wyniosła Begunjščica jest szczególnie godna polecenia jako doskonały punkt widokowy.
- Košutica (Ljubeljska Baba, 1968 m n.p.m.)
Rodzaj: wycieczka piesza
Nieczęsto odwiedzany szczyt, zwany popularnie "Lojblbabą" wznosi się na wschód od niskiej przełęczy Ljubelj, na początku długiego pasma Košuty.
- Begunje na Gorenjskem
Rodzaj: zwiedzanie miejscowości
Niewielkie miasteczko liczące około 1000 mieszkańców, słynące z zakładów produkujących narty Elan i legendarnej rodziny muzyków Avsenik leży u wylotu doliny Begunjščica na równinną Kotlinę Gorenjską.
- Tržič
Rodzaj: zwiedzanie miejscowości
Niewielkie miasteczko (1520 mieszkańców) u ujścia wąskiej doliny Tržiškiej Bistricy do Kotliny Lublańskiej. Stara część osady leży w wąskiej dolinie powyżej ruin zameczku Neuhaus (Hudi Grad), pod którym miejscowość się rozwinęła. Informacja turystyczna.
- Vrba
Rodzaj: zwiedzanie miejscowości
Niewielka wieś (197 mieszkańców) na równinnej terasie Sawy w centrum trójkąta Radovljica – Begunje – Žirovnica, zwanego Krainą (Dežela). Urodził się tu słoweński wieszcz France Prešeren (1800-1849), autor słów hymnu narodowego Zdravljica (Toast).